در سال ۲۰۱۵ فضاپیمای افقهای نو (نیوهورایزنز) از کنار پلوتو عبور کرد و سپس به سمت مقصد دوم خود، یعنی یکی از اعضای کمربند کوییپر، رفت. صبح روز اول ژانویه ۲۰۱۹ فضاپیمای نیوهورایزنز از فاصله ۳۵۰۰ کیلومتری سیارکی 2014 MU69 یا اولتیما تولی (Ultima Thule) پرواز کرد. از آن زمان تا به حال، فضاپیما دادههای خود را به زمین ارسال میکند.
دانشمندان میدانند که سیارک آدمبرفی شکل از برخوردی آرام بین دو جسم بوجود آمده است. این دو بخش Ultima (با قطر ۱۹ کیلومتر) و Thule (با قطر ۱۴ کیلومتر) نام گرفته اند. به طور کلی به نظر میرسد که اولتیما تولی گذشته آرامی داشته و تغییرات کمی بر اثر برخوردهایی در سطح آن پدید آمده است.
برای سیارکهای کمربند سیارکی (بین مریخ و مشتری) و دیگر سیارکهایی که در وسط منظومهشمسی قرار دارند، معمولا تاریخی پربرخوردی وجود داشته است. در این برخوردها سیارکها به قطعات کوچکتری تقسیم شدهاند. همچنین به دلیل نزدیکتر بودن این سیارکها به خورشید، فعالیت سطحی بیشتری در آنها دیده میشود.
اما در سیارکهای کمربند کوییپر که حوالی پلوتو و فراتر از آن قرار دارند، سطحی آرام و برخوردهایی کم دیده میشود. از آنجا که این سیارکها در فاصله زیادی از خورشید قرار دارند، سرعت مداری آنها کم است. همچنین در مناطق دورتر از خورشید تجمع کمتر است. به این ترتیب برخوردهایی کم و با سرعت پایین اتفاق میافتد که عوارض سطحی کوچکی را بوجود میآورد. در پلوتو شکافهای عمیق دیده نشد و حالا در تصاویر اولتیما تولی نیز همین موضوع تایید میشود.
در حالی که اولین تصاویر از اولتیما تولی، مناطقی متمایز را در نشان میداد، بررسیهای بیشتر تغییرات کمی از نظر رنگ و ساختار را در این سیارک مشخص میکند. همچنین عدم وجود گرد و غبار و قمر در اطراف اولتیما تولی نشان میدهد که این سیارک از گذشته دور تنها بوده است.
دانلود بقیه دادههای افقهای نو تا سال آینده طول میکشد و پس از آن اطلاعات دانشمندان از اولتیما تولی کامل میشود. این سیارک یک سنگ فضایی بکر برای محققان است.
منبع: Astronomy.com
دیگر مطالب با موضوع فضاپیمای افقهای نو:
اولین تصویر فضاپیمای نیوهورایزنز از Ultima Thule
افقهای نو ماموریت اکتشافی خود را با موفقیت انجام داد
نیوهورایزنز پس از پلوتو به ملاقات Ultima Thule رفت
افقهای نو (New Horizons): ملاقات با یکی از اجرام کمربند کوییپر در آغاز سال جدید میلادی
همه نظرها (۰)